Yarım Kalan Hayallerin Sessiz Fısıltısı – Yeniden Başlamak Mümkün

İçimizde Unutulmayan Bir Şey Var

Bazı hayaller vardır…

Yarısına kadar yazılmış, birkaç sayfası tutkuyla dolmuş, ama bir türlü tamamlanamamıştır.

Bazı dosyalar masaüstünde öylece kalır, açılıp bakılamaz bile…

Bazı cümleler vardır ki, yıllardır aklımızda:

“Bir gün mutlaka…”

Ama o bir gün, çoğu zaman başka şeylerin gölgesinde kaybolur.


Hayat Gürültüsünde Sessizleşen Biz

Hayat dediğimiz şey, sorumluluklarla dolu bir akış.

Faturalar, iş, koşturmalar,

“Şunu da halletmem lazım”larla geçen günler…

Ve o hengâmede en çok unuttuğumuz şey:

kendi iç sesimiz.

Ama unutsak da,

içimizde yarım kalmış bir hayal hep fısıldamaya devam eder.

Kimi zaman gecenin en sessiz saatinde,

kimi zaman eski bir şarkının ezgisinde…


Bir Gecede Hayat Bulan Düşler

Belki sadece bir defterin sayfası açılır.

Belki masaüstünde duran o eski klasör çift tıklanır.

Ya da yalnızca bir satır yazılır ekrana…

Ve aniden o unutulmuş hayal nefes almaya başlar.

Bir şey kıpırdar içeride.

Bir kıvılcım…

Bir hatırlayış…


Belki de Bugün O Gündür

Bazen sadece 10 dakika yeterlidir.

Bir küçük dokunuş, bir satır kod, bir kelime…

Hepsi yeniden başlamanın ta kendisi olabilir.

Çünkü biliyorsun:

Yarım kalan hayaller asla unutulmaz.

Onlar, içimizde sessizce yaşar.

Ve ne zaman istersen — evet, ne zaman istersen — yeniden başlayabilirsin.


Seni Bekleyen Hayaline Dön

Şimdi derin bir nefes al…

Ve kendine sor:

“En son ne zaman hayalimi duydum?”

“En son ne zaman kendi yoluma bir adım attım?”

Belki bugün, yeniden başlamak için en doğru zamandır.


Okura Çağrı

Senin de içinde hâlâ kıpırdayan,

ama yarım kalan bir hayalin varsa…bir satırla, bir kelimeyle bile olsa yorumlara yaz.

Belki senin cümlen,

bir başkasının yeniden başlama sebebi olur.


Yorumlar

“Yarım Kalan Hayallerin Sessiz Fısıltısı – Yeniden Başlamak Mümkün” için bir cevap

  1. msaitsabuncu Avatar

    Yarım kalan her hayal, aslında içimizde sessizce yoluna devam eder.
    Bu yazıyı yazarken kendi yarım kalan defterlerim, açılmamış klasörlerim, susturduğum cümleler geldi aklıma…
    Ama biliyorum, içimizdeki o küçük kıpırtı, ne zaman hazır olursak o zaman tekrar uyanır.
    Bu yazı, kendime verdiğim bir hatırlatma gibi oldu.
    Belki senin için de bir başlangıçtır.
    Yarım kalan ne varsa, bugün onun sesini biraz daha duymaya çalışalım…
    Çünkü hiçbir hayal gerçekten unutulmaz.

    Beğen

Yorum bırakın