Gece Kodlaması: Sessiz Bir Direnişin Adı
Bazı geceler…
Göz kapaklarım ağırlaşmış, bedenim “artık yeter” derken…
Bir şey beni yine de klavyenin başına oturtuyor.
Belki bir umut…
Belki sadece kendime verdiğim bir söz:
“Bugün de kendim için bir şey yapacağım.”
Bir Satır Kod, Bir Satır Cesaret
Bir satır kod koca bir projeyi bitirmez belki.
Ama içimde bir şeyi tamamlar:
“Kendimi unutmuyorum.”
Çünkü bazen üretmek, sadece ortaya bir şey koymak değil…
Kendine “ben buradayım” demenin en sade hâlidir.
Yavaş Ama Gerçekten İlerlemek
Evet, yoruluyorum.
Evet, bazen yavaşlıyorum.
Ama şunu biliyorum:
Süreklilik, hızdan daha derindir.
Ve küçük adımlar…
Sessizce ama istikrarlı bir şekilde, beni gelecekteki hâlime yaklaştırır.
İçindeki Sese Güven
Bu yüzden yazıyorum.
Bu yüzden devam ediyorum.
Bir gün dönüp baktığımda sadece “başladım” demek için değil,
“Hiç pes etmedim” diyebilmek için.
Okura Davet
Peki senin küçük ama seni hayatta tutan o alışkanlığın ne?
Bir cümleyle de olsa yorumlara bırak.
Çünkü belki senin küçük adımın,başkasının ilk adımı olur.
Mustafa Sait’in Günlüğü 
msaitsabuncu için bir cevap yazın Cevabı iptal et