Bir Cümleyle Başlayan Dönüşüm – Sessizliğin Gücünü Hatırla


Bazen Kelimeler Yazılmaz, Kalpten Çağrılır

Hiç durduk yere bir kelimenin tam kalbine çarptığını hissettin mi?


Ne mutlusundur, ne de üzgün… Ama bir şey seni içinden dürter: “Yazmalıyım.”

Çünkü bazen kelimeler, dışarıdan değil; içimizdeki sessizlikten doğar.

Ve o sessizlik, bir satıra dönüşmek ister. Belki de o satır, hayatının en sade ama en güçlü kıvılcımıdır.


Bir Cümleyle Değişen Hayatlar Vardır

Bazen bir yazıyı sen okumazsın; o seni okur.

Bir satıra takılır gözlerin:

“Mucizeler, inananları değil; direnenleri bulur.”

Ve o an bir şey olur.
Sırtında yıllardır taşıdığın yük birkaç kelimeyle hafifler.

İçinde sıkışmış bir duygu çözülür.

Ve sessizce, kendine döndüğünü fark edersin.


Yazmak, İç Dünyaya Açılan Kapıdır

Bazıları konuşarak iyileşir…
Ama bazıları — belki senin gibi —
yazmadan nefes alamaz.


Çünkü yazmak sadece bir anlatım biçimi değil; kendine tutulan aynadır.

Bazen en çok ihtiyaç duyduğun cevap, bir başkasının değil, kendi yazdığın bir satırın içindedir.


Her Satır, Bir Işık Taşıyabilir

Yazarsın… Sadece bir cümle belki.

Ama o cümle, başkasının gecesine ışık olabilir. Ya da sabahına umut.

İlham bazen bağırarak değil; sessizce gelen bir satırla kendini gösterir.

Ve işte bu yüzden, yazmalısın.


Okuyucuya Sessiz Bir Çağrı

Bugün, içinden geçen o tek cümleyi yaz. Kimse okusun diye değil — kendinle karşılaşmak için.

Seni en çok etkileyen bir cümle var mıydı?

Yorumlara bırak. Çünkü belki senin kelimen, bir başkasının iç yolculuğunun pusulası olur.

Ve eğer bu yazı kalbine dokunduysa:

Bloga abone ol Paylaş Yorum yap

Ve unutma: Bazen gerçekten, bir cümle yeter.

Yorumlar

“Bir Cümleyle Başlayan Dönüşüm – Sessizliğin Gücünü Hatırla” için 2 cevap

  1. Ionelia Constantinescu Avatar

    Qué hermoso es cuando una palabra no se escribe… sino que se llama desde dentro.
    Leer esto fue como escuchar en silencio lo que muchas veces no sé cómo decir.
    “A veces no lees un texto… el texto te lee a ti.” Esa frase me atravesó.

    Gracias por recordarnos que escribir también es volver a uno mismo.
    Este texto es un susurro necesario. Me lo guardo muy cerca.

    Con gratitud,
    — Refugio de Emociones 🌿

    Liked by 2 people

    1. msaitsabuncu Avatar

      Querido/a Refugio de Emociones 🌿Gracias a ti por dejar un comentario que también me ha tocado el alma.
      Tus palabras son como un abrazo silencioso para este texto.
      Qué hermoso saber que lo que escribimos desde adentro puede resonar en el corazón de otro.“El texto te lee a ti”… y tú has leído este con los ojos del alma.
      Me honra saber que te lo llevas contigo, como un susurro necesario.Con gratitud compartida,
      — m.sait sabuncu ✍️

      Beğen

Yorum bırakın