MotivasyonYazısı – Mustafa Sait’in Günlüğü

Bazen Kelimeler Yazılmaz, Kalpten Çağrılır

Hiç durduk yere bir kelimenin tam kalbine çarptığını hissettin mi?

Ne mutlusundur, ne de üzgün… Ama bir şey seni içinden dürter: “Yazmalıyım.”

Çünkü bazen kelimeler, dışarıdan değil; içimizdeki sessizlikten doğar.

Ve o sessizlik, bir satıra dönüşmek ister. Belki de o satır, hayatının en sade ama en güçlü kıvılcımıdır.

Bazen bir yazıyı sen okumazsın; o seni okur.

Bir satıra takılır gözlerin:

“Mucizeler, inananları değil; direnenleri bulur.”

Ve o an bir şey olur.
Sırtında yıllardır taşıdığın yük birkaç kelimeyle hafifler.

İçinde sıkışmış bir duygu çözülür.

Ve sessizce, kendine döndüğünü fark edersin.

Bazıları konuşarak iyileşir…
Ama bazıları — belki senin gibi —
yazmadan nefes alamaz.

Çünkü yazmak sadece bir anlatım biçimi değil; kendine tutulan aynadır.

Bazen en çok ihtiyaç duyduğun cevap, bir başkasının değil, kendi yazdığın bir satırın içindedir.

Yazarsın… Sadece bir cümle belki.

Ama o cümle, başkasının gecesine ışık olabilir. Ya da sabahına umut.

İlham bazen bağırarak değil; sessizce gelen bir satırla kendini gösterir.

Ve işte bu yüzden, yazmalısın.

Bugün, içinden geçen o tek cümleyi yaz. Kimse okusun diye değil — kendinle karşılaşmak için.

Seni en çok etkileyen bir cümle var mıydı?

Yorumlara bırak. Çünkü belki senin kelimen, bir başkasının iç yolculuğunun pusulası olur.

Ve eğer bu yazı kalbine dokunduysa:

Bloga abone ol Paylaş Yorum yap

Ve unutma: Bazen gerçekten, bir cümle yeter.