Etiket: Hayata Dair

  • Vazgeçmeyenler Kulübü – II

    Vazgeçmeyenler Kulübü – II


    Küllerden Kalkmayı Bilenler İçin

    Bazı insanlar vardır… Biter sanırsın. Kapanır sanırsın. Bir daha toparlanamaz diye düşünürsün.

    Ama onlar, kimsenin görmediği bir yerden yeniden filiz verir. Kökleri derindedir çünkü. Rüzgâr onları yıksa bile, toprağın altında kendine bir yer daha bulur.

    Sessizdirler. Kıpırdamaz gibi dururlar. Ama içlerinde bir ateş, sönmemekte direnir.


    Kırıldığın Yerden Büyürsün

    Kimseye anlatmadığın o uzun geceleri hatırlıyor musun? Kendinle konuştuğun, “Neden böyleyim?” dediğin o zamanları? İşte o anlar…Zannettiğinden çok daha değerli.

    Çünkü insan kırıldığı yerden büyür. Ama kimse o büyüyüşü görmez.

    Görmesin de zaten… Sen bil yeter.


    Her Yıkılış, Bir Yağmur Sonrasıdır

    Kendine kızdığın, “Bu da olmadı” deyip duvara yaslandığın anlar oldu mutlaka. Belki çok bekledin. Belki haksızlığa uğradın. Belki birileri seni yanlış anladı…

    Ama ne oldu biliyor musun? Sen yine yoluna döndün. Belki biraz geç, belki biraz eksik ama döndün.

    İşte bu, herkesin yapabileceği bir şey değil. Bunu yapanlar, küllerinden kalkmayı bilenlerdir.


    Kendine İnanmayı Öğrenenlerin Kulübü

    Bu kulübün bir sırrı var:

    Kimse kimseyi alkışlamaz. Kimse ödül vermez. Kimse “Aferin” demez.

    Ama herkes bilir: Burada olan herkesin kalbi yara içinde…

    Ve o yaralara rağmen yaşayanların yüzünde, sessiz bir gurur vardır.


    Şimdi Sana Bir Şey Söylemek İstiyorum

    Sen hâlâ ayaktasın. Belki biraz sendeleyerek, belki biraz korkarak…Ama varsın.

    Ve var olman, düşündüğünden çok daha büyük bir başarı.

    Bak, dünyanın kalabalığında sen bile kendini unutmuşken, ben unutmadım:

    Sen denemeye devam edenlerdensin. Ve bu seni, çoğu insandan daha güçlü yapıyor.


    Son Cümle: Hikâyenin Devamı Var

    Bazen hiçbir şey değişmiyormuş gibi gelir ya… Aslında en büyük değişim içerde olur. Sen fark etmezsin, ama bir gün bakarsın:

    • Artık daha dayanıklı,
    • Daha sabırlı,
    • Daha kendin olmayı bilen birine dönüşmüşsün.

    Bu yüzden… Ne olduysa oldu. Ne eksildiyse eksildi.

    Ama sen buradasın. Ve bu, hikâyenin bittiğini değil, devam ettiğini gösterir.


    📩 Bu satırlar sana iyi geldiyse…

    Bazen bir cümle, insana bir adım daha attırır. Eğer benimle bu yolculuğa devam etmek istersen, yeni yazılarımı kaçırmamak için abone olabilirsin. Belki bir sonraki satır sana, belki senin hikâyen bir başkasına güç olur.

  • Mesafe Sadece Haritalarda Vardır: Kalplerin Unutmadığı Bir Dostluk

    Mesafe Sadece Haritalarda Vardır: Kalplerin Unutmadığı Bir Dostluk

    Bazı dostluklar zamanla değil, kalple kurulur.

    Ve bazı insanlar, yan yana olmasalar bile kalbinde hep yanı başındadır…


    Uzakta Olsa da Yakın

    Emre ve Yusuf.

    İlkokul sıralarında başlayan, yıllara direnen bir dostluk…

    Aynı sokakta büyüdüler, aynı bisikletin tekerleğini dönüşümlü tamir ettiler.

    Aynı çatı altında kahkahalara gömülüp, aynı sırada sessizce ağladılar.

    Sonra bir gün hayat, yollarını ayırdı.

    Yusuf, ailesiyle birlikte başka bir şehre taşındı. Emre üniversiteye başladı. Mesafeler girdi araya… ama kalpleri hiç kopmadı.


    Bazen Sadece Bir Mesaj Yeter

    Aylar geçti, konuşmadıkları zamanlar oldu.

    Ama biri zorda kaldığında, diğerinin içi hep kıpırdadı.

    “Şu an bana ihtiyacı var” dedi Emre, gecenin bir yarısı mesaj attı.

    Yusuf, “Bu mesaj tam zamanında geldi.” dedi.

    Sadece bir satırdı:

    “Her şey geçer. Sen geçerken yanında olamasam da, arkandayım.”

    Bazen bin kelimeye gerek yoktur.

    Bir cümle… dostluğu yeniden kurar.


    Aradaki Sessizlik Dostluğu Küçültmez

    Onlar her gün konuşmadılar.

    Ama her konuşmaları, kaldıkları yerden devam etti.

    Ne “Neden yazmadın?”

    Ne “Unuttun mu beni?”

    Sadece anlayış, sadece güven…Çünkü gerçek dostluk, beklenti değil; bağlılıktır.


    Kalpten Kalbe Kurulan Bağlar

    Yusuf bir gün Emre’ye şöyle yazdı:

    “Sen benim için uzakta değil, içimde taşıdığım bir iyiliksin. Uzaklık, haritada olabilir. Ama seni düşündüğümde her zaman yakınımdasın.”

    Emre cevap verdi:

    “Seninle konuşmadığım günlerde bile, senin sesinle düşünüyordum bazı şeyleri. Çünkü bazı dostluklar, iç sesi olur insanın.”


    Okuyucuya Çağrı:

    Belki senin de uzaklarda bir dostun var.

    Belki yollar ayırdı sizi, belki hayat meşgul etti.

    Ama bir mesaj atmak için illa bir sebep gerekmiyor.

    Bugün sadece şunu yaz:

    👉 “Sadece seni düşündüm.”

    Çünkü bazen bir dost, bunu duymaya çok ihtiyaç duyar.

    Ve bazen bir mesaj, bütün mesafeleri unutturur.

  • Yarım Kalan Hayallerin Sessiz Fısıltısı – Yeniden Başlamak Mümkün

    Yarım Kalan Hayallerin Sessiz Fısıltısı – Yeniden Başlamak Mümkün

    İçimizde Unutulmayan Bir Şey Var

    Bazı hayaller vardır…

    Yarısına kadar yazılmış, birkaç sayfası tutkuyla dolmuş, ama bir türlü tamamlanamamıştır.

    Bazı dosyalar masaüstünde öylece kalır, açılıp bakılamaz bile…

    Bazı cümleler vardır ki, yıllardır aklımızda:

    “Bir gün mutlaka…”

    Ama o bir gün, çoğu zaman başka şeylerin gölgesinde kaybolur.


    Hayat Gürültüsünde Sessizleşen Biz

    Hayat dediğimiz şey, sorumluluklarla dolu bir akış.

    Faturalar, iş, koşturmalar,

    “Şunu da halletmem lazım”larla geçen günler…

    Ve o hengâmede en çok unuttuğumuz şey:

    kendi iç sesimiz.

    Ama unutsak da,

    içimizde yarım kalmış bir hayal hep fısıldamaya devam eder.

    Kimi zaman gecenin en sessiz saatinde,

    kimi zaman eski bir şarkının ezgisinde…


    Bir Gecede Hayat Bulan Düşler

    Belki sadece bir defterin sayfası açılır.

    Belki masaüstünde duran o eski klasör çift tıklanır.

    Ya da yalnızca bir satır yazılır ekrana…

    Ve aniden o unutulmuş hayal nefes almaya başlar.

    Bir şey kıpırdar içeride.

    Bir kıvılcım…

    Bir hatırlayış…


    Belki de Bugün O Gündür

    Bazen sadece 10 dakika yeterlidir.

    Bir küçük dokunuş, bir satır kod, bir kelime…

    Hepsi yeniden başlamanın ta kendisi olabilir.

    Çünkü biliyorsun:

    Yarım kalan hayaller asla unutulmaz.

    Onlar, içimizde sessizce yaşar.

    Ve ne zaman istersen — evet, ne zaman istersen — yeniden başlayabilirsin.


    Seni Bekleyen Hayaline Dön

    Şimdi derin bir nefes al…

    Ve kendine sor:

    “En son ne zaman hayalimi duydum?”

    “En son ne zaman kendi yoluma bir adım attım?”

    Belki bugün, yeniden başlamak için en doğru zamandır.


    Okura Çağrı

    Senin de içinde hâlâ kıpırdayan,

    ama yarım kalan bir hayalin varsa…bir satırla, bir kelimeyle bile olsa yorumlara yaz.

    Belki senin cümlen,

    bir başkasının yeniden başlama sebebi olur.


  • Görünmeyen Emek: Kimsenin Bilmediği Mücadeleler

    Görünmeyen Emek: Kimsenin Bilmediği Mücadeleler

    Bazı savaşlar vardır…

    Ne alkışlanır, ne anlatılır.

    Ama her sabah, yeniden başlamak için verilir.

    Gün gelir, o savaşın adı sadece “devam etmek” olur.

    Kimsenin bilmediği ama senin içini kavuran o mücadele…

    Bir gülümsemeye rağmen bastırdığın gözyaşları…

    Bir “iyiyim” sözünün ardında susturduğun yorgunluk…


    Görünmeden Var Olmak

    Bazen herkes seni güçlü sanır.

    Çünkü ağlamadın.

    Çünkü vazgeçmedin.

    Çünkü sustun…

    Ama sen bilirsin:

    O sessizlik ne büyük bir gürültüdür içeride.


    Sessiz Mücadele de Mücadeledir

    Geceleri kimseye anlatmadan dua etmek…

    Kalbin sıkışırken dışarıda sakin görünmek…

    Yorgunluğunu başkalarına yük etmeden taşımak…

    İşte en büyük zaferlerden bazıları budur.

    Ve bu mücadele, göründüğünden daha değerlidir.

    Çünkü seyircisi olmayan savaşın, sadece yüreği vardır.


    Kendini Onurlandır

    Bugün dur ve şöyle de:

    “Ben fark edilmesem de, elimden gelenin en iyisini yapıyorum.”

    Çünkü görünmeyen emek, en çok senin şefkatini hak eder.

    Senin içsel alkışına, senin takdirine ihtiyacı vardır.


    Okuyucuya Çağrı:

    Peki senin kimsenin bilmediği mücadelen neydi?

    Yorumlara sadece bir kelime bile yazsan, belki başkası kendi sessizliğini duymaya cesaret eder.

    Bugün seni alkışlayan kimse olmayabilir…

    Ama ben buradayım.

    Ve sessizliğini duyuyorum.