Mustafa Sait’in Günlüğü

Etiket: blog yazısı

  • Mesafe Sadece Haritalarda Vardır: Kalplerin Unutmadığı Bir Dostluk

    Mesafe Sadece Haritalarda Vardır: Kalplerin Unutmadığı Bir Dostluk

    Bazı dostluklar zamanla değil, kalple kurulur.

    Ve bazı insanlar, yan yana olmasalar bile kalbinde hep yanı başındadır…

    Uzakta Olsa da Yakın

    Emre ve Yusuf.

    İlkokul sıralarında başlayan, yıllara direnen bir dostluk…

    Aynı sokakta büyüdüler, aynı bisikletin tekerleğini dönüşümlü tamir ettiler.

    Aynı çatı altında kahkahalara gömülüp, aynı sırada sessizce ağladılar.

    Sonra bir gün hayat, yollarını ayırdı.

    Yusuf, ailesiyle birlikte başka bir şehre taşındı. Emre üniversiteye başladı. Mesafeler girdi araya… ama kalpleri hiç kopmadı.

    Bazen Sadece Bir Mesaj Yeter

    Aylar geçti, konuşmadıkları zamanlar oldu.

    Ama biri zorda kaldığında, diğerinin içi hep kıpırdadı.

    “Şu an bana ihtiyacı var” dedi Emre, gecenin bir yarısı mesaj attı.

    Yusuf, “Bu mesaj tam zamanında geldi.” dedi.

    Sadece bir satırdı:

    “Her şey geçer. Sen geçerken yanında olamasam da, arkandayım.”

    Bazen bin kelimeye gerek yoktur.

    Bir cümle… dostluğu yeniden kurar.

    Aradaki Sessizlik Dostluğu Küçültmez

    Onlar her gün konuşmadılar.

    Ama her konuşmaları, kaldıkları yerden devam etti.

    Ne “Neden yazmadın?”

    Ne “Unuttun mu beni?”

    Sadece anlayış, sadece güven…Çünkü gerçek dostluk, beklenti değil; bağlılıktır.

    Kalpten Kalbe Kurulan Bağlar

    Yusuf bir gün Emre’ye şöyle yazdı:

    “Sen benim için uzakta değil, içimde taşıdığım bir iyiliksin. Uzaklık, haritada olabilir. Ama seni düşündüğümde her zaman yakınımdasın.”

    Emre cevap verdi:

    “Seninle konuşmadığım günlerde bile, senin sesinle düşünüyordum bazı şeyleri. Çünkü bazı dostluklar, iç sesi olur insanın.”

    Okuyucuya Çağrı:

    Belki senin de uzaklarda bir dostun var.

    Belki yollar ayırdı sizi, belki hayat meşgul etti.

    Ama bir mesaj atmak için illa bir sebep gerekmiyor.

    Bugün sadece şunu yaz:

    👉 “Sadece seni düşündüm.”

    Çünkü bazen bir dost, bunu duymaya çok ihtiyaç duyar.

    Ve bazen bir mesaj, bütün mesafeleri unutturur.

  • Hayatın Bağlantı Sanatı: İnsanları ve Kodları Birleştiren Sessiz Güç

    Hayatın Bağlantı Sanatı: İnsanları ve Kodları Birleştiren Sessiz Güç

    Hayatın Anlamı: Bağlantılarla Derinleşen Bir Yolculuk

    Hayat, sadece nefes alıp vermekle sınırlı değil.

    Asıl anlam, kurduğumuz bağlarda gizli.

    Bazen bir gülümseme, bazen bir mesaj, bazen de hiç tanımadığın bir blog yazısı…

    Tüm bu küçük temaslar, bizi görünmez iplerle birbirimize bağlar.

    Tıpkı Güzel Demlenmiş Bir Çay Gibi…

    İyi bir bağ, güzel demlenmiş bir çay gibidir.

    Ne aceleye gelir, ne de geç kalır.

    Doğru zamanda, doğru sıcaklıkta… içimizi ısıtır, ruhumuza işler.

    Gerçek bağlar kendiliğinden kurulur.Zorlanmaz, dayatılmaz… sadece olur.

    Tıpkı bu satırların, şu anda seninle buluşması gibi.

    Dijital Gürültüde Sessiz Bir Yakınlık

    Evet, çağ dijital.

    Her şey ekranlardan geçiyor artık.

    Ama ekranın ardında hâlâ kalpler var.

    Bir yorumda, bir blog satırında, bir “ben de öyle hissetmiştim” cümlesinde…

    Gerçek bağlantılar hâlâ samimiyetle kurulur.

    Sosyal medya, bloglar, mesajlar sadece birer araçtır.

    Asıl olan, niyettir… duygudur.

    Bu blogun amacı da tam olarak bu: Sadece bilgi değil, ruh aktarmak.

    Aynı çayı içmiyor olabiliriz ama…Aynı satıra kalbimizi bırakıyoruz.

    Kodların Bile Anlamı Bağlantıdadır

    Bir programcı olarak biliyorum ki:

    Hiçbir kod tek başına anlamlı değildir.

    Ama bağ kurduğunda, çalışır.

    Frontend, backend’e bağlanır.

    API, veritabanına ulaşır.

    Kullanıcı, sisteme dokunur.

    Tıpkı insanlar gibi…

    Herkes birer parça.

    Ama bağlantı kurunca bir sistem, bir anlam ortaya çıkar.

    Son Söz: Aynı Satırda Buluşmak

    Belki hiç tanışmayacağız.

    Ama şu anda aynı cümledeyiz.

    Ve bazen bir satır, bir buluşma yeridir.

    Yazmak bir sanatsa, okumak da bir bağ kurma şeklidir.

    Bugün bu yazıda buluştuğumuz için teşekkür ederim.

    Çünkü hayatın anlamı, bazen sadece bir satıra kalbini bırakabilmektir.

    🫖 Seninle aynı çayı içmesek de, aynı duyguyu paylaştık.

    Ve bu… her şeyden kıymetli.

  • Fırtına Öncesi Sessizlik: Bir Cevap Yazısı

    Fırtına Öncesi Sessizlik: Bir Cevap Yazısı

    Bazen Bir Satır, İki Kalbi Birleştirir

    Dün bir yazı okudum.
    Yasemin Kafadar’ın kaleminden dökülen ‘O Sessizliği Çok İyi Bilirim’ başlıklı satırlar, benim ‘Görünmeyen Emek’ yazıma dokunarak bambaşka bir ruhla yeniden can buldu.

    Ama bu sadece bir alıntı değildi…
    Her kelimesi, benim iç sesimle buluşuyor gibiydi.

    Kendi sesiyle, kendi yüreğiyle yeniden yazılmıştı.
    Ve o an fark ettim:

    Bazen bir yazı yazarsın, ama başka biri onu tamamlar.

    Sessizlik Her Zaman Sükûnet Değildir

    “Fırtına öncesi sessizliktir” demişti Yasemin Kafadar…
    Ne kadar da tanıdık, ne kadar da haklı bir tespit.
    Dışarıdan sakin görünen hâllerin ardında, derin mücadeleler saklıdır.

    Ben de biliyorum o sessizliği.
    Kimsenin duymadığı, belki de duymasını istemediğimiz cümlelerin içinde büyüyen fırtınalar…

    Yarım kalmış yazılar, silinmiş satırlar, içten içe atılan ama kimsenin alkışlamadığı adımlar…

    Görünmeyen Emek, Görünmez Değildir

    Yasemin Kafadar’ın kaleminden dökülen o yazı, bana yeniden gösterdi:

    Bir cümle, başka bir yürekte yankı bulduğunda görünür olur.

    Görünmeyen emek, bazen bir başka kalbin aynasında ışığa çıkar.

    Ve bu, bir yazar için en büyük armağandır.

    Sessiz Ama Güçlü Yazılar

    Bu yüzden bu satırları, Yasemin Kafadar’a bir teşekkür olarak yazıyorum.
    Sessizliğin içindeki fırtınayı, o kadar derinden ve zarafetle ifade etmiş ki…

    Bir yazının sadece okunmadığını, hissedildiğini de bana yeniden hatırlattı.

    Okura Davet:

    Senin içindeki sessizlik en son ne zaman bir fırtına taşıdı?

    Yorumlarda paylaş.

    Belki de senin cümlen, bir başka yürekte yankı bulur…

  • Yavaş İlerlemenin Gücü: Bir Adım Atın

    Yavaş İlerlemenin Gücü: Bir Adım Atın

    Büyük Planlar, Küçük Başlangıçlarla Başlar

    Bazı günler büyük hedeflerle başlarız:

    Yeni projeler, uzun okumalar, saatlerce kod yazmak isteriz.

    Ama sonra hayat araya girer…Yorgunluk, kararsızlık, dikkat dağınıklığı derken, gün hiç fark ettirmeden sona erer.

    Küçük Bir Adım Atmak Her Şeydir

    İşte o zaman kendime hep şunu hatırlatırım:

    “Hiçbir şey yapmamak yerine, bir küçük adım at.”

    Bir satır kod,

    Bir satır yazı,

    Bir kitap sayfası…

    Hatta sadece bir not defteri açmak bile yeter.

    Küçük Ama Etkili Alışkanlıklar Oluştur

    Küçük ilerlemeler görünmez gibi dursa da birikir.

    Ve biriken her şey, seni olduğun yerden alıp gideceğin yere doğru taşır.

    Bugün sadece 5 dakikan mı var?

    O hâlde o 5 dakikayı kendin için değerlendir.

    Çünkü hiçbir şey yapmamaktan daha kıymetlidir.

    Hızlı Olmak Zorunda Değilsin – Ama Durmamak Zorundasın

    “Hızlı gitmek zorunda değilsin. durmak yok.”

    Bir küçük adım:

    Yeni bir alışkanlık başlatır,

    Bir zincir kurar,

    Ve seni hayalindeki versiyona yaklaştırır.

    📌 Okura Çağrı

    Bugün senin küçük adımın ne olacak?

    Yorumlarda paylaş.

    Belki de senin 5 dakikalık çaban, bir başkasına ilham olur.