Kapıdan çıktın.
O ilk adımı attın.
Belki korkarak, belki cesurca ama attın.
Artık içeriye dönemezsin.
Çünkü eski “sen”, o kapının ardında kaldı.
Ama şimdi başka bir zorluk başlar:
Yolda kalmak.
Çünkü her yol, ilk adımla değil; devam eden adımlarla tamamlanır.
Yol Güzeldir, Ama Kolay Değil
İlk günler heyecan doludur.
Ama sonra yollar uzar, yokuşlar başlar, rüzgarlar yüzüne çarpar.
Ve sen bir an durur, şunu sorarsın:
“Neden bu yola çıktım?”
İşte tam o anda hatırla:
Sen o kapıyı boşuna açmadın.
Sen kendine yeni bir hayat kurmak için çıktın.
Ve geri dönmek artık bir seçenek değil.
İstikrar, Cesaretin Sessiz Kardeşidir
Bugün yürürsün,
Yarın belki sendeleyerek,
Ertesi gün belki koşarak…
Ama hep yoldasındır.
Çünkü istikrar, büyük dönüşümlerin gizli kahramanıdır.
Her gün bir adım,
Her gün bir çaba,
Ve bir gün dönüp baktığında diyeceksin:
“İyi ki vazgeçmemişim.”
Son Söz: Yolculuğun Seninle Güzel
Sen bu yolda yalnız yürümüyor olabilirsin.
Belki bir yazım sana dokundu, belki senin yazacağın bir cümle başkasına ışık olacak.
Unutma:
Kapıyı açmak cesaretti.
Dışarı çıkmak karardı.
Ama yolda kalmak… işte o gerçek dönüşümün ta kendisi.
Okuyucuya Çağrı
Sen en son ne zaman devam etmeyi seçtin?
Ve seni yolda tutan şey neydi?
Yorumlara yaz.
Senin hikâyen, bir başka yüreğin sebebi olabilir.
Bonus: Seninle Daha Fazla Buluşalım mı?
Bu yazı sana ilham verdiyse — ve benzer yazıları kaçırmak istemiyorsan —
bloguma abone olmayı unutma!
Her yeni yazı, sana umut dolu bir pencere açabilir.
👉 Bloguma Abone Ol
Seninle birlikte büyümek, daha da güzel.
Mustafa Sait’in Günlüğü 