Hayatta kalmak, insana kaybettiklerini geri getirebiliyor: Mesleğini, hobilerini, hatta kendine olan inancını. Ama bu kolay değil… Sessiz kaldığında, aslında daha çok şey kaybediyorsun. Çünkü sessizliğin o çığlığı, içini her geçen gün biraz daha boşaltır ve söylenmiş her sözden daha ağırdır. Hayat bize sık sık zor sorular sorar: “Şimdi konuşmalı mıyım, yoksa susmalı mı?” Oysa o […]
Hayatta Kalmak
Kategori: Uncategorized
-
Hayatta Kalmak
-
Güç Zorunlulukla Başlar, Bilgelikle Devam Eder
Hayat sana ne zaman “Seçeneğin yok, güçlü ol!” dediyse, işte o gün gerçek benliğinle tanışmaya başladın.Çünkü her güçlü insanın arkasında ona destek olan birisi yoktur; güçlü olmaktan başka seçenek bırakmayan bir yaşam hikayesi vardır. Kimse omuz vermedi.Kimse tutmadı elinden.Kimse “Ben varım” demedi.Ama sen hâlâ buradasın. Ve bu bile bir mucize gibi. Gücü seçmedin, mecbur kaldın.Ama […]
Güç Zorunlulukla Başlar, Bilgelikle Devam Eder -
The Sacred Rhythm of Becoming
Not every season of your life will move quickly. Some will stretch slowly, like quiet mornings that ask for nothing but your breath. And that’s not failure. That’s a different kind of wisdom — the kind that teaches you to trust the unseen work within.
Becoming doesn’t always look like motion —Sometimes, it feels like waiting. Still breathing. Still believing. Still becoming.
You Were Never Meant to Rush
Your soul moves in cycles, not deadlines. Some days are for blooming. Others are for rooting deeper, silently.
And both are holy.
You are not behind. You are not broken. You are simply learning to move in rhythm with your inner truth — not the world’s urgency.
Stillness Is Not Stagnation — It’s Sacred Preparation
There are days when nothing external seems to shift. But inside you? The ground is moving. The old is loosening. The new is taking root.
You are shedding layers you no longer need. You are healing wounds you forgot you carried. You are remembering who you are — beneath the noise.
Let the Rhythm Be Enough
You don’t have to prove your pace. You don’t need to translate your softness into something measurable.
You just need to honor the beat your heart whispers:
“This is where I am. This is what I can hold. And this is enough.”
This Is What Becoming Feels Like
- Not fixing. But feeling.
- Not arriving. But returning.
- Not rushing. But remembering.
You are allowed to move slowly. You are allowed to not know. You are allowed to trust the rhythm that feels honest to your body, your story, your healing.
Because what is sacred… is rarely fast.
📬 If this writing mirrors the sacred pace you’re learning to trust — let it stay with you. Subscribe if you’d like more gentle reminders like this, sent like a whisper through your week.
💭 A Reflection for You:
What is the rhythm your heart truly wants to follow?
Take one minute. Breathe. Place your hand on your chest. And just listen.
Let that rhythm guide the next small step. Not the loudest one. The truest one.
-
A Life Rising with Code: My Journey
More than just learning to code, I discovered a new version of myself. This is the story of growth, creativity, and becoming through code.
A Life Rising with Code: My Journey -
Broken, But Not Defeated
The Quiet Power of Carrying On
Sometimes, life brings you to a momentwhere even one more word feels unbearable.
You still look strong. Because that’s how people know you. But inside, you feel like you’re falling apart. Still, you don’t let anyone see.
You gather yourself — silently, piece by piece.
Breaking Doesn’t Mean Falling Apart
Because you know this:
Not every break means destruction.
Sometimes, breaking means reshaping.
I’ve been broken more than once. But I never let go of my dreams, my love, my hope.
The Voice Inside: “You’re Not Done Yet”
Even in my lowest moments, there was always a voice inside me that whispered:
“Not now. You’ve still got work to do.”
Anyone who has heard that voice knows:
True strength isn’t about never breaking —
It’s about breaking and still choosing to love, to walk, to try again.
What My Cracks Taught Me
If I’m still standing today, it’s because of the moments I broke.
Those cracks taught me. They shaped me. They softened what needed softening, and sharpened what needed protecting.
And for that —
I’m quietly grateful.
💭 A Gentle Question for You:
Have you ever been broken, but refused to let go of the hope inside you?
Drop your story in the comments. Because your words might be the light someone else needs today.
-
İyileşmenin Sessiz Mimarisi
Her iyileşme bir zafer gibi hissettirmez. Bazen yeni bir şeye yer açan boşluk gibi gelir. Fırtına sonrası sessizlik gibi — belirsiz ama kutsal.
Yeniden inşa ederken gülümsemek zorunda değilsin. Temizlediğin enkazı açıklamak zorunda da değilsin. Sadece orada olman yeterli. Sessizce bile olsa.
Küçük Zaferler de Zaferdir
Günü kin tutmadan açmak…
Suçluluk duymadan “hayır” diyebilmek…
Kaçmak yerine panikle birlikte nefes alabilmek…
Dinlenmeyi zayıflık değil ihtiyaç olarak görmek…
Kimsenin alkışlamadığı bu sessiz zaferler,
En sağlam temelleri oluşturur.
Bütün Olmak İçin Bir Son Tarih Yok
Geç kalmadın. Yavaş değilsin. Kayıp da değilsin.
Nefesinle uyumlu bir ritimde açılıyorsun. Bazı mevsimler taşkın bir çiçeklenmeyi çağırır. Bazılarıysa toprağın altında sessiz kalmayı…
İkisi de kutsaldır.
Bırak Naziklik Yolu Açsın
Nazik olmak kırılgan olmak değildir. Nazik olmak, şefkatli olmak demektir. Ceza vermek yerine huzuru seçmektir. Kendini her gün, derinden değerli biri gibi davranarak hatırlamaktır.
Bırak naziklik seni sana geri getirsin.
Nazik Bir Soru:
Bugün senin için naziklik ne anlama geliyor?
Bir kelimeyle yaz. Bir fısıltıyla söyle. Ya da sadece hisset… Ve bunun yeterli olduğunu bil.
Sen en son ne zaman kendine yumuşak davrandın? Yoruma bir kelimeyle yazman bile iyileşmeye kapı aralayabilir.
Mustafa Sait’in Günlüğü 