Yıkılmadım Ama Yoruldum: Güçlü Olmanın Sessiz Bedeli

Güçlü Görünmek Zorunda Değilsin

Bazı insanlar vardır, onlara “Nasılsın?” diye sorduğunda hep aynı cevabı alırsın:

“İyiyim.”

Ama o kelimenin ardında uykusuz geceler, bastırılmış gözyaşları, içine gömdüğü cümleler vardır.

Sadece söylemez.

Çünkü alışmıştır güçlü görünmeye. Ama güçlü olmak, yorgun olmamak demek değildir.


Destek İstemek Zayıflık Değildir

Uzun süredir kendi kendine yetiyorsun. Dertlerini içine konuşuyor, hayallerini bile bazen kimseyle paylaşamıyorsun.

Çünkü bir yanın hep şöyle diyor: “Ben dayanmalıyım. Başka çarem yok.”

Ama unuttuğun bir şey var:

Kimse senden hep dimdik durmanı beklemiyor.

Bazen dizlerinin bağının çözülmesi de insanca bir şeydir. Ve destek istemek, zayıflık değil, insanlık hakkıdır.


Kendine Sor: “Ben Nasılım Gerçekten?”

Bugün kendine sadece bir soru sor: “Ben nasılım gerçekten?”

Cevap belki sessizlik olacak… belki boğazına düğümlenen bir kelime. Ama işte o sessizlikte en gerçek duyguların gizlidir.

Çünkü sen konuşmadıkça, içindeki yorgunluk büyür.

Ve bazen sadece kabul etmek bile hafifletir:

📌 “Yıkılmadım ama yoruldum.”


Sürekli Güçlü Görünmeye Çalışma

Her sabah güçlü görünmeye çalışmak bile bir yorgunluktur.

Sanki sürekli bir sahnede rol yapar gibi…

Ama artık rol yapmana gerek yok. Sen zaten yeterince güçlüsün. Yorgunluğun da bu gücün sessiz tanığı.


Kendine Bir Nefes Ver

Bugün biraz dur.

Kimseye bir şey kanıtlamaya çalışma.

Sadece kendine bir şefkat alanı aç. Çünkü en çok senin kendi desteğine ihtiyacın var.

Kendine şöyle de:

“Her şeyi yapmak zorunda değilim. Biraz yavaşlayabilirim. Hâlâ değerliyim.”


Okuyucuya Çağrı

Sen de bazen sustun mu?

Kendini anlatamadığın, “iyiyim” derken aslında içinin yandığı bir gün yaşadın mı?

Yorumlara sadece bir kelime bile yaz.

Belki “yoruldum” dersin.

Belki “dayanıyorum.”

Ama bil ki:

Bu yazıyı okuyan bir başka yürek, aynı yorgunluktan geçmiş olabilir. Ve belki bu yazı, sana bir omuz olmaz…

Ama “yalnız değilsin” diyen bir fısıltı olabilir.

Yorumlar

“Yıkılmadım Ama Yoruldum: Güçlü Olmanın Sessiz Bedeli” için 4 cevap

  1. hilall0 Avatar

    Biz bazı duyguları eksik yaşıyoruz. Mutlu gözükücez diye üzüntümüzü yaşayamıyoruz.Sürekli maskelerle geziyoruz.Çünkü üzüntümüzü anlayacak insanlar bulamıyoruz. Bulamayınca ise söyleyemediklerimiz farketmeden bize zarar veriyor.

    Aslında bazen duygularımızı yaşamak bir başka insana bağlı olmamalı,zor ama imkansız değil. Bir gün durup “Bugün mutlu gözükmek zorunda değilim, mutlu değilim” demeli ve o gün o duyguyu yaşamalıyız.Sürekli bir duyguyu yaşamakta insanı yorar. Her gün mutlu gözükmek zorunda değiliz. Her gün mutsuz olmak zorunda da değiliz.Her şeyin kararınca olması en iyisi bence

    Liked by 3 people

    1. msaitsabuncu Avatar

      Ne güzel ifade etmişsin… Gerçekten de bazen hissetmemize izin vermediğimiz duygular, sessizce içimizde büyür ve bizi yorar. ‘Mutlu gözükmek zorunda değilim’ diyebilmek, belki de en büyük özgürlüklerden biri. Duyguların insana dair olduğunu unutmamak ve her hissin yaşanmayı hak ettiğini bilmek… Bu satırlarında bir parça iyileşme var. Teşekkür ederim içtenliğin için.

      Liked by 1 kişi

  2. Ionelia Constantinescu Avatar

    💬 So many of us say “I’m fine” when our hearts are anything but.
    Thank you for this reminder: being strong doesn’t mean we’re never tired.
    Even quiet pain deserves to be seen.
    We’re allowed to pause, to ask for help, to just… feel.

    Liked by 1 kişi

    1. msaitsabuncu Avatar

      Your words gently echo the soul of what I tried to express.
      Thank you for feeling it so deeply — and for reminding me that even unspoken pain deserves a voice.
      Grateful for your presence and quiet strength. 🌿

      Beğen

Yorum bırakın