İyileşmenin Sessiz Mimarisi


Her iyileşme bir zafer gibi hissettirmez. Bazen yeni bir şeye yer açan boşluk gibi gelir. Fırtına sonrası sessizlik gibi — belirsiz ama kutsal.

Yeniden inşa ederken gülümsemek zorunda değilsin. Temizlediğin enkazı açıklamak zorunda da değilsin. Sadece orada olman yeterli. Sessizce bile olsa.


Küçük Zaferler de Zaferdir

Günü kin tutmadan açmak…

Suçluluk duymadan “hayır” diyebilmek…

Kaçmak yerine panikle birlikte nefes alabilmek…

Dinlenmeyi zayıflık değil ihtiyaç olarak görmek…

Kimsenin alkışlamadığı bu sessiz zaferler,

En sağlam temelleri oluşturur.


Bütün Olmak İçin Bir Son Tarih Yok

Geç kalmadın. Yavaş değilsin. Kayıp da değilsin.

Nefesinle uyumlu bir ritimde açılıyorsun. Bazı mevsimler taşkın bir çiçeklenmeyi çağırır. Bazılarıysa toprağın altında sessiz kalmayı…

İkisi de kutsaldır.

Bırak Naziklik Yolu Açsın

Nazik olmak kırılgan olmak değildir. Nazik olmak, şefkatli olmak demektir. Ceza vermek yerine huzuru seçmektir. Kendini her gün, derinden değerli biri gibi davranarak hatırlamaktır.

Bırak naziklik seni sana geri getirsin.


Nazik Bir Soru:

Bugün senin için naziklik ne anlama geliyor?

Bir kelimeyle yaz. Bir fısıltıyla söyle. Ya da sadece hisset… Ve bunun yeterli olduğunu bil.

Sen en son ne zaman kendine yumuşak davrandın? Yoruma bir kelimeyle yazman bile iyileşmeye kapı aralayabilir.

Yorumlar

“İyileşmenin Sessiz Mimarisi” için bir cevap

  1. msaitsabuncu Avatar

    Bu satırlar sessiz ama derin bir yerden geldi — hem sızlayan hem de iyileşen bir yerden.
    Yazarken kendime de hatırlatmak istedim: her güç gösterisi yüksek sesle gelmez.
    Bazen yumuşakça var olmak, en büyük cesarettir.
    Eğer bu kelimeler kalbine dokunduysa, ne mutlu bana.
    İhtiyacın olanı al, gerisini usulca bırak…

    Liked by 2 people

Yorum bırakın