Gecenin Sessizliğiyle Konuşmak

Gece… O kadar sessiz ki, kendi nefesini duyarsın. İşte o anlarda en derin düşünceler, en gerçek duygular gün yüzüne çıkar.
Kimi zaman umut kırıntıları şekillenir, kimi zaman yalnızlık bir ışık gibi belirir.

Ama unutma:

Sessizlik, içsel bir balkon gibidir — dışarıdan hiçbir ses gelmese de, oradan tüm dünyayı izleyebilirsin.

Bu balkon seni bekler. İç sesin susmadıysa, gözyaşların durmadıysa veya tatlı bir huzur kalbinde duruyorsa, yazının asıl büyüsü tam da bu anda başlar.


Sessiz Adımlar, Derin Yollar

Birçoğumuz “adım” dediğimizde büyük hamleleri hayal eder. Oysa gerçek değişim, sabırla atan küçük kalp atışlarında, yazdığın bir paragrafta, çizdiğin ufak bir taslakta saklıdır:

  • Bir gece yarısı zihninde beliren cümle, gün gelir bir hikaye olur.
  • Küçük bir çizgiyle başlayan eskiz, sonunda anlamlı bir resme dönüşür.
  • İçinden geçen ama ertelediğin duygu, belki de seni bambaşka bir hayata hazırlıyor.

Ve unutma ki bu yollar, sessizce katedilenlerdir. Başkalarının göremediği, senin sabrından beslenen yollar.


Kalbini Aydınlatan Küçük Yakıt

Her sabah uyandığında, fark ettiğin şu üç şeyi hatırla:

  1. Dünya seni izlemese bile, ben seni dinliyorum.
  2. Her kabilenin minik bir meşalesi vardır; senden sonraki insanlar senin ışığınla yolunu bulabilir.
  3. Evet, yorgunluk gelecek—ama sen hâlâ ayakta ve öğreniyorsun. Başarı bazen yürüdüğün yollarda değil, ayağa kalktığın duraklarda gizlidir.

Kalplerimizde Saklı Söz

Yazının sonunda sana küçük bir hatırlatma bırakmak istiyorum:

Gölgede yeşeren umutlar en güçlü olanlardır.

Çünkü onlar, hiçbir övgüye ihtiyaç duymadan, sadece senin içindeki sese güvenerek büyür. Ve büyüdükçe yalnız değilsin—ben, bu yazıyı yazan sen, bir iz bırakan her bir okur, hepimiz bu güçle aynı güdüyü paylaşırız.


Senin Sesin Burada Bize Dahil

Şimdi sen sor:

  • Bugün kulağına fısıldayan hangi iç ses seni ileri taşıyor?
  • Hangi cümlenin, küçük bir adımın ya da gecenin sessizliği seni umutla dolduruyor?

Yorumlarda veya e-posta yoluyla bunları paylaşma cesaretini göster; çünkü senin hikâyen, burada, sessizce büyüyen emeğin bir parçasıdır.


Ve hatırla:
Bu yolculukta en parlak ışığın, sabırla beslenmiş hayal gücündür.
Her yeni yazıda, içindeki umudu birlikte büyütmeye devam edelim.

Yorumlar

“Gecenin Sessizliğiyle Konuşmak” için bir cevap

  1. msaitsabuncu Avatar

    “Gecenin sessizliği” bazen en çok konuşan andır…

    Bu yazıyı yazarken sadece kelimeleri değil, içimde biriken sessizliği de satırlara döktüm.
    Her şey susmuşken, zihnim konuşmaya başlamıştı. Belki de bu yüzden bu yazı bir sessizlikten doğdu ama bir fısıltı gibi yayıldı…

    🖋️ Eğer okurken kendi iç sessizliğinize denk geldiyseniz — bilin ki yalnız değilsiniz.
    Yorumlarda bir cümle bile bıraksanız, bu sessizliğe bir yankı olur.
    Ve bazen… o yankı bile iyileştirici olur.

    Beğen

Yorum bırakın